کووید ۱۹

 میراث زنده در دوران پاندمی

تأثیرات پاندمی عمیق و مخرب بوده‌اند. با این حال، پاندمی کووید-۱۹ نشان‌دهنده‌ی اهمیت ارتباط متقابل میان انسان‌ها بوده و بر اشتراکات آنان تأکید می‌کند. برای بسیاری از اجتماعاتی که در حال دست‌و‌پنجه نرم کردن با این پاندمی هستند و یا در حال طی کردن روند بهبودی خود از آن می‌باشند، میراث زنده همچون عاملی برای استقامت آنان در مقابل چالش‌های اجتماعی و روانی ناشی از پاندمی عمل کرده و سبب تقویت پیوندهای میان افراد شده است. در سال گذشته، اجتماعات گام‌هایی در راستای سازگار نمودن شرایط اجرای میراث زنده‌ی خود با اتفاقات غیرمنتظره برداشته‌اند که خود نشانگر استقامت بالای میراث زنده و همچنین وابستگی نوع بشر به این میراث است.

با این حال، لازم است یادآوری شود که وجود میراث زنده در غیاب مجریان و ناقلان این نوع از میراث ممکن نیست. در عین حال، محدودیت‌های اِعمال شده برای مقابله با گسترش ویروس کووید-۱۹ یادآور این نکته هستند که رشد و اعتلای بشر در غیاب اعمالی که از نیاکان خود به ارث برده‌ایم و بیانگر هویت ما انسان‌ها هستند، امکان‌پذیر نمی‌باشد. پاندمی، ارزش میراث فرهنگی ناملموس و اهمیتی را که اجتماعات بشری برای اجرا  و بیان مداوم آن قائل هستند، برجسته ساخته است.

در آوریل سال ۲۰۲۰ واحد میراث زنده‌ی یونسکو یک همه‌پرسی برخط با هدف گردآوری اطلاعات در خصوص آثار پاندمی کووید-۱۹ در جهان، برگزار نمود. به لطف مشارکت فعال تعدادی از کنشگرهای فرهنگی، یونسکو موفق شد بیش از ۲۰۰۰ نمونه از ۷۸ کشور جهان در خصوص تأثیر پاندمی کووید-۱۹ گردآوری کند. گزارش “میراث زنده در رویارویی با پاندمی کووید-۱۹” نتایج حاصل از بررسی پاسخ‌های ارائه شده به این همه‌پرسی برخط و همچنین چالش‌ها و فرصت‌های موجود برای میراث زنده در طول مدت پاندمی را به‌شکل خلاصه بیان می‌کند. این گزارش اکنون به‌شکل بر خط در لینک زیر: https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000377671.locale=en قابل دسترسی است. گزارش یاد شده حول محور سه پرسش کلیدی و پاسخ‌های ارائه شده به این سه پرسش تدوین شده است:

1. تأثیرگذاری پاندمی بر میراث زنده به چه شکل است؟
2. میراث زنده به ‌چه‌ شکل با این بحران سازگار شده‌اند؟
3. اجتماعات جگونه میراث زنده خود را برای رویارویی با این پاندمی بسیج کرده‌اند؟