مهارت قالی بافی سنتی در فارس

ایرانیان از شهرت جهانی در قالی بافی برخوردار هستند؛ و قالی بافان فارس، واقع در جنوب غربی ایران، از برجسته ترین افراد در این کار هستند. پشم مورد نیاز فرش ها را مردان محلی در بهار یا پاییز می چینند. پس از آن، دار قالی را می سازند؛ در حالی که زنان پشم را با دوک نخ ریسی به نخ تبدیل می کنند. رنگ های استفاده شده غالبا طبیعی است: قرمز، آبی، قهوه ای و سفیدی که از مواد رنگی مانند روناس ، وسمه ، برگ کاهو ، پوست گردو ، ساقه گیلاس و پوست انار تولید می شود.

زنان مسئولیت طراحی ، انتخاب رنگ و بافت را دارند؛ و صحنه هایی از زندگی عشایری خود را در فرش  به تصویر می کشند. آن ها بدون هیچ طرح و نقشه ای فرش می بافند. هیچ بافنده ای نمی تواند دو فرش یکسان ببافد.

نخ رنگ شده برای آماده سازی فرش، به تار های پشمی گره خورده می شوند. برای اتمام، دو طرف آن دوخته می شود و پشم اضافی سوزانده می شود تا طرح ها زنده تر و شفاف تر شود، و نهایتا، تمیزکاری نهایی فرش انجام می شود. تمام این مهارت ها به صورت شفاهی و با مثال منتقل می شوند. مادران دختران خود را برای استفاده از مواد ، وسایل و مهارت ها آموزش می دهند ، در حالی که پدران پسران خود را در چیدن پشم و ساخت دار بافندگی آموزش می دهند.