هنر ساخت و نواختن دوتار

مهارت‌های سنتی ساخت و نواختن دوتار یکی از برجسته‌ترین مؤلفه‌های اجتماعی و فرهنگی موسیقی فرهنگ عامه در میان اقوام و جوامع نواحی دوتار است. حاملان و تمرین‌کنندگان بیشتر کشاورزان هستند، از جمله صنعتگران و بازیکنان مرد و بازیکنان زن. دوتار یک ساز موسیقی فرهنگ عامه چیده شده با آرشه گلابی شکل است که با چوب خشک شده یا درخت توت، گردنی از چوب زردآلو یا گردو و دو سیم ساخته شده است. برخی معتقدند یک سیم نر است و به عنوان آکورد عمل می کند، در حالی که سیم دیگر زن است و ملودی اصلی را می نوازد. نوازندگان دوتار را در مناسبت های مهم اجتماعی و فرهنگی مانند عروسی ها، مهمانی ها، جشن ها و مراسم آیینی می نوازند. در دهه های اخیر در جشنواره های محلی، منطقه ای، ملی و بین المللی نیز اجرا شده است. بازیکنان در حین بازی، روایت‌های حماسی، تاریخی، غزلیات، اخلاقی و عرفانی را بازگو می‌کنند که در تاریخ قومی، غرور و هویت آنها نقش اساسی دارد. دانش سنتی مربوط به ساخت و نواختن دوتار به صورت غیررسمی از طریق روش استاد شاگردی منتقل می شود و این عنصر در ادبیات شفاهی و مکتوب محلی نیز وجود دارد که نشان دهنده تاریخ و پیشینه حاملان است. این عنصر همزیستی مسالمت آمیز، احترام متقابل و درک را هم در میان جوامع مختلف و هم با کشورهای همسایه تقویت می کند.