فرهنگ چای

فرهنگ چای در آذربایجان و ترکیه یک عمل اجتماعی مهم است که نشان دهنده مهمان نوازی، ایجاد و حفظ روابط اجتماعی است و برای جشن گرفتن لحظات مهم زندگی جوامع استفاده می شود. اگرچه انواع مختلفی از چای و تکنیک های دم کردن وجود دارد، جوامع در هر دو کشور عمدتاً چای سیاه را برداشت و مصرف می کنند. جوامع با استفاده از انواع مختلف کتری که به عنوان صنایع دستی سنتی تولید می شوند، چای دم می کنند. این نوشیدنی به صورت تازه و داغ در فنجان های گلابی شکل که از جنس شیشه، چینی، یا نقره ساخته شده اند، سرو می شود. معمولاً با شیرینی، شکر، تکه های لیمو، مربا و میوه های خشک همراه است. در برخی مناطق آذربایجان، برخی از جوامع ادویه و گیاهان محلی مانند دارچین، زنجبیل و آویشن را نیز به چای اضافه می کنند. فرهنگ چای بخشی ضروری از زندگی روزمره برای همه لایه‌های جامعه است که حس قوی هویت فرهنگی را فراهم می‌کند. حاملان شامل کشاورزان و دروگران چای، صاحبان چایخانه، چای سازان، و صنعتگرانی هستند که ابزار، ظروف و شیرینی های مرتبط را تهیه می کنند.