هنر مِداح، قصه گویی در محل‌های عمومی

مِداحی یک فرم از تئاتر ترکیه است که توسط یک قصه‌گو به نام مِداح اجرا می‌شود و در سراسر ترکیه و کشورهای ترک زبان حضور دارد. با گذشت زمان، موضوعات داستانی مشابهی  با توجه به تعامل میان مردم آسیا، قفقاز و خاورمیانه در این منطقه جغرافیایی شکوفا شده‌اند.

از نظر تاریخی، انتظار می‌رفت که مِداح، روشنگری، آموزش و سرگرمی همراه خود داشته‌باشند. این قصه گویان که در کاروانسراها، بازارها، قهوه‌خانه ها، مساجد و کلیسا‌ها اجرا می‌کردند‌، ارزش‌ها و ایده‌ها را در میان یک جمعیت عمدتا بی‌سواد منتقل می‌کردند. انتقادات اجتماعی و سیاسی آن‌ها، بحث‌های پرشوری درباره مسائل معاصر برمی‌انگیخت. اصطلاح مداح، از واژه عربی مدح به معنای ستایش کردن گرفته ‌شده‌است که می‌تواند به عنوان قصه گو ترجمه شود. مداح آهنگ‌ها و داستان‌های طنز را از مجموعه عاشقانه‌ها، افسانه‌ها و حماسه‌های محبوب انتخاب می‌کند و مطالب خود را با توجه به مکان و مخاطبان اقتباس می‌کند. با این حال، کیفیت اجرا تا حد زیادی به فضای ایجاد شده بین قصه‌گو و تماشاگران و همچنین توانایی مداح در تلفیق تقلیدها، جوک ها و بداهه پردازی هایی که اغلب مربوط به وقایع معاصر است بستگی دارد. این هنر که به مهارت در سخنوری بسیار اهمیت می دهد، در ترکیه بسیار مورد توجه است.

اگرچه برخی از مداح‌ها هنوز در تعدادی از جشن‌های مذهبی و سکولار اجرا می‌کنند و در برنامه‌های تلویزیونی ظاهر می‌شوند، این هنر به دلیل توسعه رسانه‌های جمعی و به ویژه به دلیل ظهور تلویزیون در کافه‌ها، بسیاری از کارکردهای اصلی آموزشی و اجتماعی خود را از دست داده است.