مقام عراقی

مقام عراقی، ارتباط نزدیکی با خانواده موسیقی سنتی ایرانی و آذربایجانی و ازبکستانی، در ساختار و ساز‌ها دارد.

مقام عراقی، گستره زیادی از سبک‌ها و موسیقی‌های پایه‌ای را استفاده می‌کند و در بر می‌گیرد.مقام، بر پایه‌ی بداهه‌خوانی خواننده اصلیسیت که گاهی از سجع برای رهبری و تکمیل اشعار استفاده می‌کند.

بداهه‌خوانی قاری یا خواننده اصلی، تعامل و ارتباط پیچیده‌ای را با تشلقی یا ارکستر ایجاد می‌کند و همراهی زیبای هر دو را در اجرا به ارمغان می‌آورد.

ساز‌های محلی  مانند سنتور، جواز، تنبک و دف در این اجرا‌ها استفاده می‌شود. مقام غالبا در میهمانی‌های خصوصی و یا در چایخانه‌ها و تئاتر‌ها اجرا می‌شود. مقام با ریشه در شعر‌گویی و  شاعری محاوره‌ای و عامیانه خود، نه تنها در بین موسیقی دانان و عالمان مورد احترام است، بلکه به طور کل، مورد احترام و علاقه عامه‌ی مردم نیز هست.

در حالی که غالب موسیقی‌های عربی  در منطقه از بین رفته و یا دچار غرب زدگی شده، مقام عراقی تقریبا دست نخورده و بکر است.

با توجه به اوضاع سیاسی فعلی، کنسرت‌های مقام کمتر ایجاد می‌شود و غالبا در اجراهای خصوصی قبل شنیدن است؛ با این حال، کنسرت‌ها و موسیقی‌های ضبط شده متعددی از مقام عراقی در کشور‌های مختلف، و خارج از عراق، قابل مشاهده و دسترسیست؛ که نشان از محبوبیت و موفقیتآن در این دوره است.