سه‌گانه حماسی قرقیز: ماناس، سمتی، سیتک

راویان پس از تجربه یک رویای پیامبر‌گونه، که تصور می‌کنند که نشانه ‌ی از قهرمانان حماسه است، این فراخوان می‌پذیرند. در هنگام بیان، آن‌ها به حالت تقریباً خلسه وارد می‌شوند و از فرم‌های خاص روایت، ریتم، لحن و حرکات برای بازآفرینی فضای تاریخی حماسه استفاده می‌کنند. روایت این سه گانه ممکن است تا سیزده ساعت طول بکشد. اجراها در مناسبت‌های مختلف عمومی از رویدادهای روستا گرفته تا جشن‌ها و اعیاد ملی برگزار می‌شود. داستان نویسان حماسی همچنین از جوامع محلی و افراد در هنگام وقایع اجتماعی، درگیری‌ها یا حوادث و بلایای طبیعی پشتیبانی اخلاقی و معنوی می‌کنند. آنها سه‌گانه را میراث فرهنگی می‌دانند، بنابراین مسئولیت شخصی را برای حفظ آن به عهده می‌گیرند.  انتقال این هنر، به شیوه آموزش غیررسمی به صورت شفاهی از استاد به شاگرد انجام می‌شود. این سه‌گانه به جوانان کمک می کند تا تاریخ و فرهنگ خود، محیط طبیعی و مردم جهان را درک کنند و به آن‌ها احساس هویت می‌دهد. به عنوان عضوی از آموزش رسمی، این سه‌گانه دیدگاه مدارا کردن و چند فرهنگی را نیز ترویج می‌دهد.