اساس‌نامه

مرکز مطالعات منطقه­‌ای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس

در آسیای غربی و مرکزی، تحت نظارت یونسکو(مقوله ۲)

(مرکز میراث ناملموس تهران)

اساس‌نامه

مصوب نشست عادی نخست شورای حکام مرکز میراث ناملموس

تهران

۱۶ و ۱۷ آبان ماه ۱۳۹۱، تهران، جمهوری اسلامی ایران

مادّه­‌ی ۱

مقدمه

میراث فرهنگی، چنان‌چه به‌نحو مطلوب پاسداری و ترویج شود، توانایی تقویت هم­‌زیستی مسالمت‌آمیز و تقارب فرهنگ‌های گوناگون را از طریق ترغیب درک متقابل فرهنگی و احترام به تنوّع فرهنگی دارا است. از جمله پی­آمدهای چنین ایفای نقشی می‌توان به تحقق صلح و توسعه­‌ی پایدار در بعد بین­‌المللی اشاره کرد.

روند بی‌­پایان تحول در گستره­‌ی رسانه‌ها و فناوری، تأثیراتی منفی را بر حوزه‌­ی میراث فرهنگی اعمال می­‌سازد؛ هرچند آثار مثبتی از آن نیز در این حوزه مشهودند. در مواجهه با توسعه­‌ی روزافزون رسانه­‌های جهانی، بی‌تردید، میراث فرهنگی ناملموس، به خاطر طبیعت زنده­‌اش آسیب‌­پذیرتر است، به‌نحوی‌که تداوم، انسجام، و بقای آن در معرض خطر خواهد بود. نظر به واقعیات برشمرده، جامعه­‌ی جهانی و در رأس آن، سازمان یونسکو، پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس و صیانت از تنوع فرهنگی را، از طریق طرح­‌ریزی و اجرای شماری از راه‌کارهای بدیع، در جایگاه ویژه­‌ای از برنامه­‌های خود پی‌می­‌گیرد.

تصویب کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در سال ۲۰۰۳ (از این به بعد، «کنوانسیون ۲۰۰۳») یک نقطه‌ی عطف تعیین‌کننده در این حوزه به‌شمار می­‌آید. با این‌ همه، عمل به روح کنوانسیون مستلزم ایفای نقشی کامل از سوی دولت‌های عضو، اجتماعات محلی، و هم‌چنین جامعه­‌ی جهانی است. در همین راستا، یونسکو، کماکان بر هم‌یاری ملل و همکاری دولت­‌ها برای ارتقای کنوانسیون ۲۰۰۳، به‌ویژه در ارتباط با مواریث فرهنگی ناملموس مشترک آن‌ها، پای می‌فشارد.

منطقه­‌ی آسیای غربی و مرکزی (از این به بعد، «منطقه») پهنه‌­ای حاوی پس‌­زمینه‌­های تاریخی و فرهنگی مشترک غنی است. هم‌یاری کشورهای منطقه، امور شناسایی، مستند­سازی، پژوهش، ثبت و باززنده­‌سازی، هم‌چنین آگاهی‌افزایی و ظرفیت­‌سازی، و به‌طورکلی، پاسداری از مواریث فرهنگی ناملموس مشترک مورداشاره را ارتقا خواهد داد.

به‌موجب قطع‌نامه­‌ی شماره‌ی۳۴C/DR۱۲، که طیّ آن جمهوری اسلامی ایران (از این به بعد، «دولت»)، در جریان سی و چهارمین نشست کنفرانس عمومی یونسکو مجاز به تأسیس یک مرکز مطالعاتی منطقه­‌ای برای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در حوزه­‌ی آسیای غربی و مرکزی، تحت نظارت یونسکو (مقوله­‌ی ۲)، (از این به بعد، «مرکز»)، در خاک خود گردید، و روال­‌های قانونی و اداری مربوطه توسط دولت و یونسکو پی‌گیری شدند.

متن حاضر، که بر اساس موافقت­‌نامه­‌ی مورخ ۲۸ آوریل ۲۰۱۰، منعقده فی‌مابین دولت، به نمایندگی معاون رئیس‌جمهوری اسلامی ایران و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردش‌گری (از این به بعد، «سازمان»)، از یک سو، و دبیر کل یونسکو، از سوی دیگر، «در موضوع تأسیس یک مرکز مطالعاتی منطقه­‌ا‌‌ی در تهران برای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی، تحت نظارت یونسکو (مقوله­‌ی ۲)»، (از این به بعد، «موافقت­‌نامه»)، تنظیم شده است، حاوی اساسنامه­‌ی مرکز مطالعات منطقه­‌ا‌‌ی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی، تحت نظارت یونسکو (مقوله­‌ی ۲) می­‌باشد.

ماده­‌ی ۲

اهداف

اهداف مرکز به قرار زیر است:

الف) ارتقای کنوانسیون ۲۰۰۳ و اجرایی ساختن آن در آسیای غربی و مرکزی؛

ب) تقویت ظرفیت­‌ها و همکاری­‌ها در سطح منطقه در زمینه­‌های شناسایی، فهرست­‌برداری، مستند­سازی و مطالعه­‌ی میراث فرهنگی ناملموس با هدف کمک به پاسداری از آن؛

پ) پیشبرد و هماهنگ­‌سازی تحقیقات علمی و فنی با هدف توسعه، مدیریت و ارزش­یابی اقدامات پاسدارانه در ارتباط با میراث فرهنگی ناملموس حاضر در منطقه؛

ت) تقویت ظرفیت­‌ها در آن دسته از کشورهای منطقه که به عضویت کنوانسیون ۲۰۰۳ درآمده‌اند، به‌منظور ترغیب مشارکت فعال آن‌ها در اجرایی ساختن آن در سطوح منطقه‌­ای و بین‌المللی، به‌ویژه، در ارتباط با عناصر میراث فرهنگی ناملموس مشترک در خاک دو یا چند مورد از این کشورها.

ماده­‌ی ۳

کارکردها

موارد زیر کارکردهای مرکز را تشکیل می­‌دهند:

الف) ایجاد و به‌روزرسانی یک نظام اطلاع­‌رسان خودکار برای ثبت و مرتبط‌سازی مؤسسه‌­های دولتی و غیردولتی، مؤسسه‌های تحقیقاتی، آموزشی، و اطلاع­‌رسان، سازمان­‌های مرتبط با اجتماعات محلی، و متخصصان منفرد دخیل در امر پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آن دسته از کشورهای منطقه که آمادگی خود را برای همکاری از طریق مرکز اعلام کرده­‌اند؛

ب) گردآوری و انتشار اطلاعات در زمینه‌ی آن دسته از اقدامات قانونی، دولتی، مالی و غیره که کشورهای عضو مرکز با هدف پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در خاک خود اجرایی می­‌نمایند؛

پ) گردآوری و انتشار اطلاعات در زمینه‌ی فعالیت­‌های پاسدارانه در کشورهای عضو مرکز؛

ت) برگزاری کارگاه و همایش با هدف توسعه­‌ی روش­‌شناسی­‌های پژوهشی و پیشبرد مطالعات در موضوع پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس، بدان­‌گونه که در ماده‌­ی ۱۳ کنوانسیون ۲۰۰۳ تصریح شده است، شامل پژوهش پیرامون توسعه‌­ی آن نوع از گردش‌گری که پایداری میراث فرهنگی ناملموس را به مخاطره نمی­‌اندازد و به عرف مرسوم حاکم بر دسترسی به این میراث وفادار است؛

ث) برگزاری کارگاه و سمینار با هدف شناسایی و ارتقای اقدامات پاسدارانه­‌ی موفق، و یاری­‌رسانی به آن دسته از کشورهای عضو کنوانسیون ۲۰۰۳ که به عضویت مرکز نیز درآمده­‌اند، برای ظرفیت‌­سازی در زمینه­‌ی تدوین پرونده جهت پیشنهاد دادن چنین اقداماتی به کمیته‌­ی بین­‌الدول کشورهای عضو کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس که در تحت کنوانسیون ۲۰۰۳ تشکیل شده است (از این به بعد، «کمیته­‌ی بین­‌الدول»)، برای انتخاب و انتشار این اقدامات، بدان­‌گونه که در تحت ماده­ی ۱۸ کنوانسیون ۲۰۰۳ تصریح شده است؛

ج) ایجاد شبکه­‌ای از نمایندگان اجتماعات فرهنگی، برای هماهنگ‌­سازی فعالیت­‌ها درزمینه‌ی آگاهی‌افزایی و ظرفیت‌سازی در جمع حاملان و مجریان میراث فرهنگی ناملموس، آن­‌گونه که در دستورالعمل­‌های اجرایی برای عملیاتی‌کردن کنوانسیون ۲۰۰۳ آمده است، به‌منظور ایجاد زمینه­‌ی لازم برای مشارکت فعال آنان، بدان‌گونه که در ماده­‌های ۲، ۱۱ و ۱۵ کنوانسیون ۲۰۰۳ تصریح شده است، در امور شناسایی، فهرست­‌برداری، و مدیریت میراث فرهنگی ناملموس متعلق به خودشان؛

چ) برگزاری کارگاه و سمینار به منظور ظرفیت­‌سازی در آن دسته از کشورهای عضو کنوانسیون ۲۰۰۳ که به عضویت مرکز درآمده‌­اند، در زمینه­‌ی تدوین پرونده برای ثبت در دو فهرست کنوانسیون ۲۰۰۳، و در زمینه­‌ی تدوین درخواست­‌ها و گزارش­‌های تسلیمی به کمیته­‌ی بین‌­الدول، به‌ویژه، در ارتباط با عناصر میراث فرهنگی ناملموس مشترک حاضر در خاک دو یا چند کشور از جمع کشورهای عضو مرکز؛

ح) همکاری و تبادل اطلاعات با دیگر مراکز مقوله­‌ی ۲ در آسیا و خارج از این قاره، که در حوزه­‌ی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس فعالیت دارند؛

خ) اطلاع‌­رسانی به کمیته­‌ی بین­‌الدول و دبیرخانه­‌ی کنوانسیون ۲۰۰۳ پیرامون فعالیت­‌های مرتبط در سطح منطقه، و در مواردی که مقدور است، هم‌یاری در زمینه‌­ی عملیاتی‌کردن کنوانسیون ۲۰۰۳٫

ماده­‌ی ۴

جایگاه حقوقی

مرکز از جایگاه حقوقی یک مؤسسه‌­ی بین‌­المللی مستقل وابسته به یونسکو، به‌عنوان یک مرکز مقوله­‌ی ۲، تحت نظارت یونسکو، برخوردار خواهد بود. از این طریق، مرکز قادر خواهد بود ارتباطاتی را با کشورهای منطقه و در صورت فراهم بودن زمینه، دیگر کشورها، بر اساس زمینه­‌های فرهنگی مشترک برقرار نماید، تا زمینه­‌ی همکاری­‌های فی‌مابین ایجاد گردد.

مرکز، ضمن حفظ استقلال خود، به سازمان مرتبط خواهد ماند، در تهران، پایتخت کشور جمهوری اسلامی ایران، مستقر خواهد بود، و در چارچوب قوانین و مقررات دولت تلاش خواهد کرد تا به کسب جایگاه حقوقی شایسته نائل آید، و با استفاده از ظرفیت­‌های مورد نیاز، در جهت تحقق اهداف ترسیم شده و انجام وظایف محوّله حرکت نماید. مرکز، ضمن تقیّد به قوانین داخلی کشور ایران، از استقلال و اختیار حقوقی لازم برای انجام فعالیت­‌های خود، و هم‌چنین ظرفیت لازم برای تحقق موارد زیر برخوردار خواهد بود:

الف) عقد قرارداد؛

ب) تثبیت روال­‌های حقوقی؛

پ) جذب و اعطای تملک­‌های منقول و غیرمنقول.

ماده­‌ی ۵

تشکیلات

مرکز در نظام اداری خود برخوردار از زیرمجموعه‌های زیر خواهد بود:

۵-۱- شورای حکّام

هدایت مرکز و نظارت بر آن بر عهده­‌ی شورای حکّام آن، مرکب از اعضای زیر خواهد بود:

الف) یک نفر نماینده­‌ی سازمان؛

ب) نمایندگان دو کشور عضو مرکز (یک نماینده از هر کشور)؛

پ) یک نفر نماینده‌­ی دبیر کل یونسکو؛

ت) یک نفر نماینده­‌ی کمیسیون ملّی یونسکو ایران؛

ث) سه متخصص برجسته در حوزه­‌ی میراث فرهنگی ناملموس از منطقه.

۵-۱-۱-دوره‌­ی تصدی اعضای شورای حکّام چهارساله خواهد بود.

۵-۱-۲-ضروری است شورای حکّام، در نخستین نشست خود، نسبت به انتخاب رئیس خود، برای یک دوره­‌ی چهارساله، از طریق رأی‌گیری، اقدام نماید.

۵-۱-۳-هرگونه پیشنهادی در ارتباط با تغییر رئیس شورای حکّام قبل از اتمام دوره­‌ی چهارساله­‌ی مورد اشاره، مستلزم اخذ دوسوم آرای موافق از جمع آرای مأخوذه از اعضای شورای حکّام خواهد بود.

۵-۱-۴-رئیس شورای حکّام، پس از انتخاب شدن با رأی اعضای شورای حکّام در جریان یکی از نشست­‌های آتی آن (ن‌ک ۵-۳)، توانایی صدور حکم انتصاب رئیس مرکز را دارا خواهد بود.

۵-۱-۵-شورای حکّام مختار است مدعوین بیشتری را به نمایندگی از سوی کشورهای دیگر، به جلسات خود فرابخواند.

۵-۱-۶-هم‌چنین، شورای حکّام این اختیار را خواهد داشت، به‌منظور پی‌گیری امور تخصصی محوّله، نمایندگانی از اجتماعات محلی معرفی شده توسط اعضا یا متخصصان برجسته­‌ی بیشتری در حوزه­‌ی میراث فرهنگی ناملموس را به جلسات خود دعوت نماید.

۵-۱-۷حضور اعضای مدعو مورد اشاره در ۵-۱-۵ و ۶-۱-۵ در جلسات شورای حکّام، صرفاً، به منظور ارائه‌­ی نظرات مشورتی است؛ این اعضا از حق رأی برخوردار نخواهند بود.

۵-۱-۸- وظایف شورای حکام

شورای حکام مرکز جلسات «عادی» خود را، بر اساس نظمی خاص، و دست‌کم به شکل سالانه برگزار خواهد کرد. جلسات «فوق‌العاده» با فراخوان رئیس شورای حکام یا به ابتکار شخص وی، و یا به پیشنهاد دبیر کل یونسکو، یا دوسوم اعضاء برگزار خواهد شد.

۵-۱-۸-۱-شورای حکام مرکز مسئولیت پی‌گیری موارد زیر را بر عهده دارد:

الف) تصویب آیین کار خود؛

ب) تصویب راهبرد و برنامه­‌های بلندمدت و میان‌مدت مرکز؛

ت) تصویب برنامه­‌ی کاری سالانه و بودجه مرکز؛

ث) تصویب ساختار و منابع انسانی دبیرخانه (تشکیلات)؛

ج) بازبینیگزارش‌های سالانه‌­ی تسلیم شده توسط رئیس مرکز؛

ح) انتخاب اعضای هیئت اجرایی مرکز، انتصاب رئیس مرکز، و انتخاب کمیته­‌های تخصصی/ مشورتی مرکز (مشروط به آن‌که کمیته‌­های مورداشاره تشکیل شوند)؛

خ) اتخاذ تصمیم در خصوص مشارکت سازما­ن­‌های بین‌دولتی منطقه­‌ای و سازمان­‌های بین‌المللی در کار مرکز، ضمن توجه به موافقت­‌های موجود یا آتی فی­‌مابین دولت­‌ها و سازمان­‌ها.

۵-۲-هیئت اجرایی

به‌منظور حصول اطمینان از عملکرد مطلوب مرکز در فاصله‌­ی میان نشست­‌های شورای حکام، یک هیئت اجرایی تام‌الاختیار مرکب از ۵ عضو منتخب و منتصب از سوی شورای حکام، تشکیل خواهد شد.

هیئت اجرایی دومرتبه در سال تشکیل جلسه خواهد داد.

۵-۲-۱-کارکرد هیئت اجرایی بر اساس آیین کار هیئت اجرایی خواهد بود که مقرر است پیش‌نویس آن، درجریان نخستین سال پس از تشکیل نخستین شورای حکام، توسط دبیرخانه­‌ی مرکز تهیه شود (رک ۴-۵)، و توسط هیئت اجرایی مورداشاره، در نخستین نشست آن، به تصویب برسد.

۵-۲-۲-ترکیب هیئت اجرایی با ارجاع به آیین کار هیئت اجرایی تعیین خواهد گردید.

۵-۲-۳-شورای حکام، در جریان نخستین نشست خود، نمایندگانی را برای عضویت در شورای اجرایی، برای سال نخست، تعیین و منصوب خواهد کرد؛ نمایندگان مزبور در مرتبه‌ی «اعضای موقت هیئت اجرایی» در طول نخستین سالی که تا زمان تدوین و تصویب آیین کار هیئت اجرایی مرکز باقی است، به انجام‌ وظیفه خواهند پرداخت.

۵-۲-۴-آیین کار هیئت اجرایی نحوه­‌ی انتصاب و/یا انتصاب مجدد اعضای هیئت مزبور را تعیین خواهد نمود.

۵-۲-۵-وظایف هیئت اجرایی مرکز

هیئت اجرایی مرکز وظیفه خواهد داشت:

الف) بر اجرای برنامه­‌ها و فعالیت­‌های مصوب مرکز نظارت داشته باشد؛

ب) برنامه‌ها و بودجه‌ی مرکز، هم‌چنین پیش‌نویس مصوبات شورای حکام را، به‌منظور ارائه­‌ی پیشنهاد به شورای حکام در ارتباط با راهبرد و برنامه‌­های بلندمدت و میان‌مدت مرکز، بازبینینماید.  

۵-۳- ریاست

رئیس مرکز برای یک دوره­‌ی چهارساله و پس از کسب دوسوم آرای موافق مأخوذه از اعضای حاضر در یکی از جلسات شورای حکام، انتخاب خواهد شد.

۵-۳-۱-رئیس مرکز، در پی رسمیت یافتن انتصاب خویش به‌موجب حکمی که توسط رئیس شورای حکام صادر می­گردد، توانایی خواهد داشت حسابی را نزدیکی از بانک‌های معتبر جمهوری اسلامی ایران افتتاح نماید تا اقدامات لازم، مطابق قوانین و مقررات کشوری مرتبط، برای انتقال بودجه­‌ی مرکز به حساب مورد اشاره صورت پذیرند.

۵-۳-۲-تمامی اسناد مالی مرکز، صرفاً، با امضای رئیس مرکز و هم‌چنین معاون مالی و اداری مرکز، مشترکاً، لازم الاجرا خواهند بود (رک مجموعه قوانین و مقررات مرکز، صص ۳۷-۴۱، پیوست شماره‌­ی ۱: نمودار تشکیلات اجمالی مرکز).

۵-۳-۳-شورای حکام مختار است که فرد واحدی را در سمت رئیس مرکز برای دوره­‌های تصدی متوالی انتخاب کند.

۵-۳-۴-هرگونه پیشنهادی در ارتباط با انتصاب یک رئیس جدید قبل از اتمام دوره‌­ی ۴ ساله­‌ی مورد اشاره، مستلزم اخذ دوسوم آرای موافق از جمع آرای مأخوذه از اعضای شورای حکام در جریان یکی از جلسات آن خواهد بود.

۵-۳-۵-وظایف رئیس مرکز

رئیس مرکز از اختیارات لازم برای انجام وظایف مشروحه‌­ی زیر برخوردار خواهد بود:

الف) شناسایی و استخدام نیروی انسانی کارآمد لازم برای عملکرد مطلوب دبیرخانه مرکز (رک ۴-۵)؛

ب) اداره‌­ی دبیرخانه­‌ی مرکز؛

پ) مدیریت وظایف مرکز بر اساس برنامه­‌ی کار و بودجه­‌ی مصوب شورای حکام، و تحت نظارت هیئت اجرایی و شورای حکام مرکز؛

ت) تسلیم پیش‌­نویس پیشنهادی برنامه­‌ی کار و بودجه­‌ی مرکز به شورای حکام؛

ث) تدوین دستور کار نشست‌­های شورای حکام/ هیئت اجرایی، در همکاری با هیئت اجرایی، هم‌چنین، پیش­‌نویس هرگونه سند یا اصلاحیه­‌هایی بر اسناد موجود که ممکن است در جریان تدارک دیدن نشست­‌های شورای حکّام نیاز به آن­‌ها تشخیص داده شود.

۵-۴- دبیرخانه

مرکز، در تشکیلات خود، دبیرخانه­‌ای دائمی خواهد داشت که ترکیب آن به نحوی خواهد بود که امورات محوله به‌نحو مطلوب به انجام برسند. دبیرخانه توسط رئیس مرکز اداره خواهد شد.

۵-۴-۱- وظایف دبیرخانه

دبیرخانه­‌ی مرکز مسئول موارد زیر خواهد بود:

الف) یاری­‌رسانی به رئیس مرکز در امر تدوین پیش­‌نویس اسناد و رویه­‌های مرکز جهت تسلیم به شورای حکام؛

ب) یاری­‌رسانی به رئیس مرکز در امر تدوین پیش‌­نویس برنامه و بودجه­‌ی مرکز جهت تسلیم به شورای حکام؛

پ) یاری­‌رسانی به رئیس مرکز در امر تدوین پیش­‌نویس دستور کار برای نشست­‌های شورای حکام و شورای اجرایی مرکز و هم‌چنین پیش­‌نویس گزارش‌های مربوطه؛

ت) یاری‌­رسانی به رئیس مرکز در امر تدوین پیش‌­نویس پیشنهاد‌های تسلیمی برای تأسیس کمیته­‌های تخصصی/ مشورتی تحت شورای حکام، در راستای راهبرد کلی برون­‌سپاری اجرای طرح­‌ها، و واگذاری آن­‌ها به تشکل­‌های تخصصی، به‌منظور ترغیب امر ظرفیت­‌سازی در جمع اجتماعات محلّی؛

ث) یاری‌­رسانی به رئیس مرکز در امر هماهنگ­‌سازی امور در جمع کمیته‌­های تخصصی/ مشورتی مرکز، و مابین این کمیته­‌ها و مرکز، و تدوین گزارش‌های مربوطه جهت تسلیم به شورای حکام مرکز.

۵-۵- کمیته­‌های تخصصی/ مشورتی

نظر به گستردگی دامنه­‌ی مقوله­‌ی میراث فرهنگی ناملموس و بزرگی مجموعه­‌ی تجلیات تحت آن، هم‌چنین به‌منظور تحقق روح کنوانسیون ۲۰۰۳ که بر مشارکت اجتماعات محلی و سازمان­‌های غیردولتی در اقدامات پاسدارانه­‌ی مربوطه تأکید دارد، عمده­‌ی وظایف تخصصی و اجرایی مرکز در راستای راهبرد عام «برون‌­سپاری» پی‌گیری خواهند شد که مشارکت تشکل­‌های خارج از مرکز را در چشم­‌انداز خود دارد. در همین راستا، مرکز کارکرد دبیرخانه‌­ای را خواهد داشت که نقش هماهنگ­‌کننده را در این ارتباط ایفا خواهد نمود، و عملکرد مطلوب تشکل­‌های مشغول همکاری را هدایت خواهد کرد.

بر این اساس، مرکز به منظور ارتقای کارکرد و برنامه‌­های خود، وظیفه­‌ی تأسیس تعدادی کمیته‌­ی تخصصی / مشورتی را در حوزه­‌های مختلف میراث فرهنگی ناملموس به‌عهده خواهد داشت. با انجام این کار، مرکز جایگاه واسطه­‌ای را خواهد یافت که، از سویی، کمیته­‌های تخصصی / مشورتی مزبور را با یکدیگر مرتبط خواهد کرد و، از سوی دیگر، موجبات ارتباط آن­‌ها را با هیئت اجرایی و شورای حکام فراهم خواهد ساخت.

علائق و ترکیب کمیته­‌های تخصصی / مشورتی مورد اشاره بر اساس پیشنهاد رئیس مرکز، و تصویب رئیس شورای حکام، تعیین می­گردند.

ماده­‌ی ۶

اعتبارات

۶-۱-دولت متعهد است، برای سال­‌های اولیه­‌ی تأسیس مرکز، سالانه مبلغ ۵۰۰/۰۰۰ دلار آمریکا، که در توافق­نامه­‌ی منعقده با یونسکو تصریح شده، به مرکز اختصاص دهد.

۶-۲-تعیین اعتبارات سالانه برای دوره­‌های بعد از سال­‌های اولیه مطابق توافق‌­نامه­‌ی منعقده با یونسکو خواهد بود.

۶-۳-مرکز مجاز است از کمک­‌های مالی اعطایی از سوی کشورهای عضو و / یا تشکل­‌های ملی، منطق‌ه­ای، یا بین­‌المللی، و / یا مؤسسات و سازمان­‌های غیردولتی، و / یا اشخاص / تشکل­‌های حقیقی و حقوقی برخوردار گردد.

۶-۴-شورای حکام تنها ارگانی خواهد بود که اختیار اتخاذ تصمیم در خصوص نحوه‌­ی تخصیص و مصروف داشتن مبالغ مورد اشاره را خواهد داشت.

۶-۵-پیشنهاد‌های مربوط به انواع کمک­‌های مالی اعطایی از سوی کشورهای عضو به مرکز بخشی از دستور کار نشست­‌های شورای حکام را تشکیل می­دهد.

  

ماده­‌ی ۷

همکاری با یونسکو

یونسکو و مرکزدر محدوده‌­ی اختیارات و وظایف خود با یکدیگر همکاری خواهند داشت. در همین راستا، مشارکت­‌های زیر پیش‌بینی می­‌گردند:

۷-۱-مشارکت یونسکو

۷-۱-۱-یونسکو به یاری‌رسانی در راستای تحقق آرمان­‌ها و اهداف راهبردی خود خواهد پرداخت، که به شکل کمک فنی در ارتباط با فعالیت­‌های مرکز خواهد بود.

۷-۱-۲-یونسکو متعهد است که:

الف) مرکز را در حوزه­‌های تخصصی از یاری متخصصان خود بهره­‌مند سازد؛

ب) مرکز را در برنامه‌­های مختلفی که اجرا می­‌نماید، و مشارکت مرکز در آن‌­ها در جهت تحقق اهداف یونسکو و مرکز سود­مند به نظر می­‌رسد، سهیم کند؛

پ) در مواردی که مقدور است، به امر تبادل موقت کارکنان بپردازد که، در این وضعیت، پرداخت حقوق و مزایای کارکنان مورداشاره کماکان توسط سازمان مبدأ صورت انجام خواهد شد؛

ت) اطلاعات لازم را در ارتباط با برنامه­‌هایش در حوزه­‌ی میراث فرهنگی ناملموس را در اختیار مرکز قرار خواهد داد.

۷-۱-۳-در موارد فهرست شده در بالا، تحقق یاری‌رسانی‌های مذکور، صرفاً، در چهارچوب برنامه­‌ها و بودجه­‌ی یونسکو خواهد بود.

۷-۲-مشارکت دولت

در قانون کشوری بودجه‌ی سالانه­‌ی جمهوری اسلامی ایران یک ردیف بودجه‌­ی جداگانه برای مرکز ایجاد خواهد شد. دولت، با واسطه­‌گری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گرد‌ش‌گری ایران، تمامی منابع موردنیاز برای اداره و کارکرد مطلوب مرکز را، اعم از مالی و غیره، تعبیه خواهد نمود، ازجمله، منابع موردنیاز برای کارکنان مرکز، مکان استقرار آن، سامان­‌دهی به فعالیت­‌های مرکز و سامان­‌دهی به نشست­‌های شورای حکام و هیئت اجرایی. برای سال­‌های نخست، مبلغی برابر با دست­کم، ۵۰۰/۰۰۰ دلار آمریکا، به‌­طور سالانه تأمین خواهد گردید.

مادّه‌ی ۸

جغرافیا

نظر به ناممکن بودن محدودسازی میراث ناملموس در درون مرز­های سیاسی-اداری کشور­ها، که به سبب طبیعت پویای آن حادث می­شود که، به‌نوبه‌ی خود، گسترش پیوسته‌­ی آن را در بردارد، فعّالیّت‌­های مرکز در پهنه­‌ی جغرافیایی‌ای دنبال خواهند شد که در آن فرهنگ، به‌اصطلاح، آسیای غربی و مرکز ساری و جاری است.

بر این اساس، حوزه­‌ی «آسیای غربی و مرکزی»، بدان‌گونه که در اسناد موجود سازمان ملل متّحد تصریح شده، و همسایه­‌های بلافصل آن، که حاوی اشتراکات فرهنگی است، گستره­‌ی جغرافیایی فعّالیّت­‌های مرکز را تشکیل می­‌دهد.